Zespół badawczy potwierdził skuteczność opracowanego przez firmę MiraDx testu molekularnego Prostox w prognozowaniu działań niepożądanych związanych z radioterapią u mężczyzn chorujących na raka prostaty. Badanie wykazało, że test może być wykorzystywany do określania ryzyka wystąpienia skutków ubocznych jeszcze przed rozpoczęciem leczenia.

Test Prostox opiera się na analizie specyficznych zmian genetycznych – tzw. mirSNP, czyli polimorfizmów pojedynczych nukleotydów w mikroRNA zlokalizowanych w niekodujących częściach DNA dziedziczonego. Jak wcześniej ustalono, te genetyczne warianty są związane z ryzykiem późnych powikłań w obrębie układu moczowo-płciowego (GU) po zastosowaniu radioterapii.

Takie powikłania GU zwykle pojawiają się kilka miesięcy po zakończeniu leczenia – od trzech do sześciu miesięcy, a czasem nawet później – niezależnie od tego, czy pacjent otrzymał stereotaktyczną radioterapię ciała (SBRT), czy leczenie konwencjonalne (CFRT).

Prospektywna analiza III fazy o nazwie MIRAGE (NCT04384770), z udziałem 148 pacjentów i przeprowadzona w USA przez firmę MiraDx, potwierdziła przydatność testu Prostox ultra jako predykcyjnego biomarkera późnej toksyczności GU. Do oceny korelacji między wynikami testu a stopniem toksyczności wykorzystano modele regresji liniowej oraz metody uczenia maszynowego do opracowania predykcji zarówno ostrych, jak i przewlekłych skutków ubocznych.

Według informacji przekazanych przez firmę, dane z badania pozwoliły wyodrębnić trzy wyraźne profile czasowe toksyczności GU indukowanej promieniowaniem: ostrą, przewlekłą i późną. Wyniki te zostały opublikowane na łamach prestiżowego czasopisma Clinical Cancer Research.

MiraDx podkreśla, że test o takiej charakterystyce pozwala przewidywać ryzyko działań niepożądanych niezależnie od wieku pacjenta czy techniki radioterapii, dając możliwość dokładniejszego i bardziej zindywidualizowanego podejścia do leczenia.

Spółka zaznacza również, że różnice w odpowiedzi na leczenie wynikają z unikalnych cech biologicznych każdego pacjenta, co stanowi mocny argument na rzecz dalszego rozwoju spersonalizowanej terapii onkologicznej z wykorzystaniem genetyki.

Joanne Weidhaas, współzałożycielka MiraDx, określiła wyniki badania jako „przełomowe” – nie tylko w kontekście terapii raka prostaty, ale także szerzej, w dziedzinie onkologii. Zwróciła uwagę, że w odróżnieniu od istniejących testów molekularnych analizujących same nowotwory, Prostox ultra wykorzystuje informacje pochodzące z genetyki dziedziczonej i pozwala na prognozowanie toksyczności leczenia – czego dotąd brakowało.

Radioonkolog z UCLA, dr Amar Kishan, główny badacz badania MIRAGE, zaznaczył, że mimo ciągłego rozwoju technologii radioterapeutycznych i złożoności leczenia, genetyczne predyspozycje do występowania skutków ubocznych pozostają istotne również w przypadku najnowszych metod, takich jak SBRT wspomagana obrazowaniem MRI.

Jak stwierdził: „Nasze wyniki umacniają pozycję testu Prostox ultra jako biomarkera biologicznej reakcji na promieniowanie, który może być stosowany niezależnie od rodzaju terapii i technologii, wspierając podejmowanie bezpieczniejszych decyzji terapeutycznych”.