W ciągu ostatnich kilku lat rozpowszechnienie wirusa Zika osiągnęło skalę całego świata i uzyskało status pandemii. Dotychczas nie znaleziono środków leczniczych, dzięki którym dałoby się skutecznie walczyć z tym wirusem. U ludzi dorosłych zakażenie wirusem oraz towarzysząca mu choroba przybiega dosyć łagodnie. Największe zagrożenie wirus Zika stanowi dla kobiet w ciąży u których może dochodzić do porażenia nerwowych komórek macierzystych płodu tym samym skutkując poważnymi zaburzeniami w rozwoju.

Glejak wielopostaciowy, jeden z najbardziej rozpowszechnionych, agresywnych i do tej pory trudnych do leczenia nowotworów mózgu również rozpoczyna swój rozwój od nerwowych komórek macierzystych. Powyższe informacje zainspirowały naukowców z University of California, San Diego aby zastanowić się, w jaki sposób dałoby się wykorzystać wirusa Zika do celowanej terapii w celu zniszczenia komórek nowotworowych glejaka. Badania opisujące powyższe założenia zostały opublikowane w czasopiśmie Journal of Experimental Medicine.

W badaniach na liniach komórkowych badacze odkryli, że wirus Zika o wiele chętnie infekuje nowotworowe komórki macierzyste glejaka niż dojrzałe komórki glejaka wielopostaciowego. Ponadto, w badaniach na zwierzętach modelowych takich jak myszy chorujące na nowotwór mózgu potwierdzono, że zainfekowanie nowotworowych komórek macierzystych wirusem Zika powodowało zmniejszenie rozmiarów nowotworu oraz wydłużenie życia myszom. W jednym z eksperymentów prawie połowa myszy przeżyła ok. 6 tygodni z glejakiem wielopostaciowym w porównaniu do grupy kontrolnej (nie zakażonej wirusem) w której wszystkie zwierzęta przeżyły nie więcej niż 2 tygodnie.

Naukowcy wiążą to nie tylko z aktywnością wirusową wobec nowotworowych komórek macierzystych glejaka wielopostaciowego. Zachodzące obumieranie i degradacja komórek na małe fragmenty pozwalają komórkom układu odpornościowego zaadaptować się i wytworzyć odpowiednie mechanizmy do walki. Co wiąże się z możliwością wykorzystania terapii z zastosowaniem wirusa Zika do walki z nowotworami mózgu.

Niemniej jednak, zanim taką terapię będą mogli wykorzystywać lekarze musi ona przejść przez poszczególne etapy badań klinicznych, żeby potwierdzić jej bezpieczeństwo i skuteczność.